La Popote in Engeland heeft iets bijzonders bedacht: een
watermenukaart. Geen wijn, geen cocktails, maar zeven flessen water op de
menukaart naast het kraanwater. De duurste fles? 22 euro.
We kennen de wijnkaart, de bierkaart en zelfs de
cocktailkaart. Maar een waterkaart? La Popote is het eerste restaurant in
Engeland dat het
aandurft. Drie soorten stil en vier soorten bruis vormen de
basis. En net als bij wijn wordt er niet gekeken naar druiven, maar naar
mondgevoel: “scherp”, “droog” of zelfs “crèmeachtig”.
Metaal of marshmallow?
De omschrijvingen zijn allesbehalve saai. Zo wordt Icelandic
Glacier Water omschreven als “metaalachtig”. Een smaak die je misschien niet
direct verwacht bij een glas water, tenzij je ooit uit een oude tuinslang hebt
gedronken. Vichy Célestins daarentegen belooft “delicaat” en “zoet” te smaken,
alsof bruiswater ineens een dessert kan zijn.
De watersommelier
Het idee komt niet zomaar uit de lucht vallen.
Watersommelier Doran Binder – ja, dat is een echt beroep – hielp mee de kaart
samen te stellen. Volgens hem zijn er wereldwijd maar een paar restaurants die
dit aanbieden. Hij vergelijkt water graag met wijn: de hoeveelheid mineralen
bepaalt niet alleen de smaak, maar ook hoe het combineert met eten.
Chef in de ban van mineralen
Chef en eigenaar Joseph Rawlins ontdekte tijdens een
proeverij hoe groot het effect van water kan zijn op gerechten. Zout, zoet,
zuur: het wordt allemaal beïnvloed door de mineralen in het water. Daarom
besloot hij een eigen waterkaart te maken. Want als dit voor wijn kan, waarom
dan niet voor water?
Gaan mensen 22 euro voor water betalen?
Of gasten bereid zijn 22 euro neer te tellen voor een fles
mineraalwater, moet nog blijken. Maar één ding is zeker: met deze zet heeft La
Popote het internet al veroverd.
En misschien ook een paar dorstige zielen die nu denken:
wanneer krijgt mijn favoriete restaurant een waterkaart?